Edycja cyfrowa nie jest czymś zupełnie nieznanym w polskiej humanistyce. Ze względu na fakt, że jest to temat nierozerwalnie powiązany z dynamicznie rozwijającymi się nowymi technologiami, doświadczamy jednak sytuacji, że w Polsce (zaryzykujmy tę diagnozę) wciąż znajduje się na poziomie słabo zaawansowanym, może nawet eksperymentalnym. Pracownicy różnych jednostek szukają satysfakcjonujących i aktualnych rozwiązań dla przedstawienia problematyki edytorskiej za pomocą metod cyfrowych, współpracują z inżynierami oprogramowania, testują nowe narzędzia, tworzą ontologie, próbują rozwiązać kluczowe problemy, które będą miały zasadniczy wpływ na przyszłość edytorstwa cyfrowego.
Zespoły zajmujące się tą problematyką, różnią się w wielu kwestiach. Te różnice mogą dotyczyć zarówno tradycji filologicznych, sposobu opracowywania dokumentów, jak również stosowanych metod cyfrowych. Ważnym elementem tej pracy jest więc wymiana doświadczeń. Może ona otworzyć przed nami nowe możliwości, stać się inspiracją do dalszych poszukiwań z uwzględnieniem perspektywy innych badaczy z całego świata.
W ostatnich dniach mieliśmy okazję, by wspólnie z badaczami, studentami i doktorantami Uniwersytetu Bolońskiego oraz ośrodka /DH.ARC – Digital Humanities Advanced Research Centre wymienić się spostrzeżeniami i praktyką z zakresu przygotowywania wydań cyfrowych. Podczas kilkudniowej wizyty we Włoszech Wojciech Kruszewski i Iga Adamczyk poprowadzili trzy spotkania, podczas których zaprezentowali realizowane przez siebie projekty, pokazali, jak tworzone są edycje cyfrowe w Polsce, a także opowiedzieli o problemach, na jakie natknęli się podczas realizacji prac.
Nie było to jednak działanie jednostronne. Przedstawiciele Uniwersytetu Bolońskiego aktywnie uczestniczyli w dyskusji, podzielili się z nami swoim doświadczeniem, zaprezentowali nowe narzędzia oraz własne projekty i opowiedzieli o tym, jak we Włoszech przebiegają cyfrowe prace edytorskie. Była to m.in. okazja do wyrażenia szczerych opinii na temat obecnie dostępnych technologii wizualizacyjnych, próby zdefiniowania danych w humanistyce i porozmawiania na temat procesu tworzenia wydań cyfrowych nie tylko od strony naukowej i cyfrowej, ale również finansowej i instytucjonalnej.
Oprócz wymiany doświadczeń i zdobycia nowej wiedzy zwiedziliśmy interesujące miejsca, przeżyliśmy archiwalną przygodę, spróbowaliśmy włoskiej kuchni, a przede wszystkim nawiązaliśmy kontakty, które, mamy nadzieję, zaowocują w przyszłości wspólnymi działaniami.
0 komentarzy